تاریخچه آیلتس؛ قصه یک آزمون محبوب

آزمون آیلتس یا International English Language Testing System یکی از معتبرترین و پرطرفدارترین آزمون‌های زبان انگلیسی در جهان است که توسط سازمان‌های بریتانیایی و استرالیایی برگزار می‌شود. این آزمون برای افرادی که قصد دارند در کشورهای انگلیسی زبان تحصیل، کار، مهاجرت یا سفر کنند، یک معیار اعتبارسنجی مهارت‌های زبان انگلیسی آن‌هاست. آغاز برگزاری آزمون آیلتس به دهه هشتاد میلادی برمی‌گردد که جایگزین آزمون ELTS یا English Language Testing Service شد. این آزمون نوآورانه بود که برای اولین بار تغییرات ایجادشده در یادگیری و تدریس زبان انگلیسی، از جمله «ارتباطات میان‌فردی» و «انگلیسی هدف‌-محور» را منعکس می‌کرد.

اگر بخواهیم به عقب‌تر باز گردیم؛ آزمون EPTB یا English Proficiency Test Battery اولین آزمون استاندارد برای دانشجویان بین‌المللی بود که قصد داشتند در دانشگاه‌های بریتانیا تحصیل کنند. نیاز به آزمون‌های مهارت‌سنجی زبان در دهه ۵۰ میلادی بسیار حس می‌شد و در نهایت این آزمون در سال ۱۹۶۵ شروع شد. اما فقط مهارت‌های شنیداری و خواندن را با سه زیرآزمون ارزشیابی می‌کرد: درک شنیداری، درک خواندن و سرعت خواندن. این آزمون نقص‌های خود را داشت، مثلاً ارزیابی نکردن مهارت‌های گفتاری یا نوشتاری. توسعه‌دهنده این آزمون سازمان British Council و دانشگاه Birmingham بودند. EPTB تا سال ۱۹۸۰ به مدت پانزده سال ادامه داشت.

در طول سال‌هایی که آزمون EPTB برگزار می‌شد، بازخوردهای بسیاری از سوی دانشجویان و اساتید دریافت شد که نشان داد نیاز به تغییراتی اساسی برای سنجش مهارت‌های کامل زبان انگلیسی وجود دارد. این نیازها منجر به توسعه آزمون ELTS شد که در سال ۱۹۸۰ معرفی گردید. آزمون ELTS یا English Language Testing Service جایگزین آزمون EPTB در سال ۱۹۸۰ شد. این آزمون شامل شش ماژول بود که پنج مورد آن‌ها مخصوص رشته‌های خاص (علوم زیستی، علوم اجتماعی، علوم فیزیکی، فناوری و پزشکی) بود. ماژول ششم یک ارزشیابی کلی در مهارت‌های زبانی آکادمیک بود. این آزمون با مشکلات لجستیک در اجرا روبرو شد و تعداد کمی از دانشجویان از آن استقبال کردند. ELTS در سال ۱۹۸۹ از رده خارج شد اما الهام‌بخش آزمونی شد که هم‌اکنون با نام آيلتس می‌شناسیم.

آزمون IELTS در دهه ۱۹۸۰ توسعه یافت و در سال ۱۹۸۹ برای اولین بار به صورت عمومی به دانشجویان ارائه شد. توسعه‌دهنده و برگزار کننده این آزمون سازمان‌های بریتانیایی British Council، Cambridge English Language Assessment و سازمان استرالیایی IDP بودند. این سازمان‌ها با همکاری هم به توسعه جهان شمول آزمون کمک کردند. ساختار IELTS شامل چهار ماژول (شنیدار، خواندار، نوشتار و گفتار) در دو نسخه (آکادمیک و عمومی) بود که همچنان به همین منوال است.

آزمون IELTS در سال ۱۹۹۵ تغییرات عمده‌ای را تجربه کرد. بخش‌های لیسنینگ و اسپکینگ به صورت یکسان برای همه داوطلبان آزمون آکادمیک و عمومی در نظر گرفته شدند. ماژول‌های ریدینگ و رایتینگ نیز از سه نسخه به دو نسخه کاهش یافتند. همچنین، مقیاس نمره‌دهی IELTS از ۱ تا ۹ اعمال شد. این تغییرات باعث افزایش انعطاف‌پذیری و دقت در ارزیابی مهارت‌های زبان شد. علاوه بر این، سیستم نمره‌دهی جدید به موسسات و دانشگاه‌ها کمک کرد تا بتوانند معیارهای دقیق‌تری برای پذیرش دانشجویان بین‌المللی تعیین کنند.

با گذشت زمان، آزمون IELTS محبوبیت بیشتری پیدا کرد و تعداد دانشگاه‌ها، سازمان‌ها و کشورهایی که این آزمون را به عنوان معیار زبان انگلیسی قبول می‌کردند، افزایش یافت. در سال ۲۰۱۹، بیش از ۳.۵ میلیون نفر در بیش از ۱۴۰ کشور آزمون IELTS را شرکت کردند. تحولات در آیلتس کماکان ادامه دارد و سبک سوالات و نحوه برگزاری آزمون به‌روزرسانی می‌شود. در حال حاضر انواع مختلفی از آیلتس ارائه می‌شود که شرکت‌کنندگان بر حسب نیاز خود می‌توانند در آن شرکت کنند. به عنوان مثال، آیلتس آکادمیک برای دانشجویانی که قصد تحصیل در دانشگاه‌های انگلیسی‌زبان دارند طراحی شده و آیلتس عمومی برای کسانی که قصد مهاجرت یا کار در این کشورها را دارند مناسب است.

همچنین، در سال‌های اخیر تغییرات مهمی در قالب و فرمت آزمون ایجاد شده است. برای مثال، نسخه کامپیوتری آزمون آیلتس معرفی شد که به شرکت‌کنندگان امکان می‌دهد نتایج خود را سریع‌تر دریافت کنند. آزمون کامپیوتری به دلیل سرعت و دقت بیشتر در ارزیابی، به یکی از گزینه‌های محبوب برای داوطلبان تبدیل شده است. علاوه بر این، در پی شیوع ویروس کرونا، آزمون آیلتس آنلاین نیز معرفی شد تا کسانی که نمی‌توانند در آزمون حضوری شرکت کنند، از این طریق مهارت‌های زبانی خود را ارزیابی کنند.

آزمون IELTS به عنوان یکی از جامع‌ترین و معتبرترین آزمون‌های زبان انگلیسی، همچنان به نقش خود در ایجاد فرصت‌های تحصیلی، شغلی و مهاجرتی برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان ادامه می‌دهد. انتظار می‌رود با ادامه پیشرفت فناوری و تغییرات در نیازهای جامعه جهانی، این آزمون نیز به‌روزرسانی‌های بیشتری را تجربه کند و به یکی از استانداردهای اصلی در سنجش زبان انگلیسی باقی بماند.